Een bundel met vrolijke dierenverhalen voor kinderen die het liefst op alles ‘nee' zeggen. Wat hebben een boze mier, smalle teckel, kale struisvogel, moedig visje, kleurige kip en een vuile wasbeer gemeen? Ze zeggen allemaal het allerliefst ’nee'. Nee op wassen, nee op werken, nee op naar school gaan, nee op doen wat er verwacht wordt, nee op eten wat de pot schaft – gewoon: nee. Prof. dr. ir. Bet Weter zegt dat dit verhalenboek vol staat met flagrante leugens en onwaarheden over het dierenrijk. Daarom heeft ze de grootste fouten zelf verbeterd en aangevuld met interessante weetjes. De verhalen in ’NEE’ zijn lichtvoetig en met humor geschreven, met hier en daar Vlaams taalgebruik. Een vrolijk en herkenbaar boek voor jonge lezers vanaf ca. 7 jaar. Met grappige, schilderachtige dierenillustraties in kleur. Liesbeth Talboom en Liesbeth Haesevoets vormen samen het creatieve bureau Studio Maria. Ze werken elke dag aan campagnes en projecten waar ze zelf gelukkig van worden. ‘NEE' is het eerste kinderboek waar ze samen ‘ja’ op zeiden. Verberg tekst

Een verzameling van tien verhalen over dieren die liever niet doen wat er van hen verwacht wordt. Een mier die NEE zegt tegen werken, een teckel die zichzelf te mager vindt of een kip die NEE zegt tegen granen eten. Het kan allemaal in dit grappige boek.

Met veel gevoel voor humor wordt er gespeeld met letterlijk en figuurlijk taalgebruik. En dan mogen we zeker de interessante bedenkingen van Prof. Dr. Ir. Bet(ty) Weter niet vergeten! Liesbeth Talboom weet op een fantasierijke manier non-fictie en fictie te combineren. Dat doet ze door beeldspraak letterlijk te ontleden. Bijvoorbeeld ‘sloddervos’: wil dat dan zeggen dat vossen slordig zijn? Of door het verhaal op de korrel te nemen. Bijvoorbeeld ‘een kangoeroe die naar de springschool gaat’: alsof zoiets zou bestaan.

Samen met een andere Liesbeth (Haesevoets) vormt Liesbeth (Talboom) StudioMaria. De ene schrijft en de andere zorgt voor de illustraties. Hun samenwerking gaat verder dan enkel het creëren van kinder- en jeugdliterauur, zo werken ze ook promo-campagnes uit voor de Stad Antwerpen. Denk bijvoorbeeld aan het Red Star Museum.

De kleurrijke prenten zijn een meerwaarde voor de verhaaltjes. Ze voegen een extra laagje toe. De kaft springt bovendien meteen in het oog dankzij een ‘ondersteboven stinkdier’ op een gele achtergrond. (Je merkt later wel dat het dier niet hangt maar gewoon ligt. Let even op de medaille. Alles is afhankelijk van perceptie, niet?) Op de achterkant van de kaft wordt meteen duidelijk gemaakt hoe Prof. Bet. Weter haar toevoegingen in beeld gebracht worden.

Naast de kleurrijke figuren is er ook sprake van een kleurrijk taalgebruik. Er komen heel wat woorden aan bod die iets minder gebruikelijk zijn voor kinderen van een eerste graad lager onderwijs (als voorleesboek) maar die toch niet voor verwarring zullen zorgen. Enkele voorbeelden: geschater, het schrapen van de keel, wijdbeens, gefrustreerd en theatrale zucht. De voorlezer kan ze uitbeelden of de context maakt duidelijk wat het wil zeggen.

Een boek dat dus allesbehalve betuttelend is ook al zit er toch een zekere gelaagdheid in. Lezers (of luisteraars) worden aangemoedigd om tegen de stroom in te durven gaan als dat beter voelt. Zoeken met vallen en opstaan naar je eigen identiteit is prima zolang je er ook iets uit leert en respectvol blijft naar anderen toe.

Een verhalenbundel waar je vooral voor moet gaan. JA!

Verberg tekst