De ondertitel vloekt ook met een sleutelzin in het boek: 'In dit huis had ik niet gewerkt. Ik had er met een nieuwe familie tijd, leven, doorgebracht.' En wat de auteur daar vooral leerde, inderdaad, was dat je ook en vooral mensen niet moet beoordelen op de eerste, zichtbare laag.

Ook daarom is Mazzel tov meer literatuur dan journalistiek: het boek stelt meer vragen dan antwoorden. Pertinente vragen, zoals: 'Waar hielden respect en voorzichtigheid op en gingen ze over in taboe?' Kunnen we elkaar ooit echt kennen? Kunnen we samenleven? Hoe praten we over onszelf en elkaar? Wat is nou die hele identiteit?

Met een pen als een fileermesje maakt ze het besef dat 'diversiteit, net als liefde, een werkwoord is' op elke pagina aanschouwelijk zonder ergens belerend te worden. Dit boek is een must read voor iedereen, want multicultureel is vandaag élke omgeving. Ook verplichte lectuur daarom voor Zuhal Demir en de haren. Niet minder voor Abou Dyab Jahjah en de zijnen bij wie de lijn tussen antizionisme en antisemitisme wel degelijk soms flinterdun wordt.

Vanderstraeten presteert wat elke schrijver groot maakt: tonen hoe mooi en moeilijk het is om mens te zijn onder de mensen. Mazzel tov is een heel straf boek.

Atlas Contact, 336 blz., 19,99 €

Verberg tekst

In de jaren negentig geeft de auteur als werkstudente studiebegeleiding aan de kinderen van een orthodox­joods gezin in de Antwerpse wijk waar de mensen pijpenkrullen, keppeltjes, zwarte pruiken en kousen dragen. Na een stroeve kennismaking met de ouders weet ze zich toch een plek te verwerven in het gezin, in weerwil van de verschillen met háár wereld qua leefregels, omgangsvormen en ideeën. Als haar taak erop zit, blijft het contact. Jaren later bezoekt ze de kinderen in Israël en de Verenigde Staten. Bij het optekenen van haar ervaringen gaat de schrijfster dieper in op het jodendom, de orthodoxie, maar ook haar gevoelens van afkeer en afweer soms. Tegenover begrip vanwege de Holocaust voelt zij onbehaaglijk onbegrip vanwege de Palestijnse kwestie. Tegelijk is ze eerlijk over de jaloezie die ze ervaart omdat joden een kosmopolitische gemeenschap vormen waar zij nooit bij kan horen. In feite draait alles om de vraag hoe wij in al onze diversiteit toch kunnen samenleven. Een goed te volgen boek over hedendaagse vraagstukken rond integratie en segregatie. Persoonlijk en interessant, zeker voor wie zich in het jodendom wil verdiepen. E. du Perronprijs 2017. Verberg tekst