De homoseksuele John Addington is op advies van zijn arts getrouwd met Catherine, met wie hij drie volwassen dochters heeft. Op warme ochtenden kijkt hij in Hyde Park toe hoe naakte mannen in de Serpentine zwemmen. Het zijn die stralende gestolen ogenblikken die zijn leven draaglijk maken.
En dan is er Henry Ellis, hetero, een jonge intellectueel, echtgenoot van Edith, die samenwoont met haar geliefde Angelica. In hun beeld van het huwelijk staat seks niet centraal.
Het zijn de gedichten van Walt Whitman, door beiden bewonderd, die de mannen samenbrengen in Het nieuwe leven van Tom Crewe. Twee mannen, twee huwelijken in het victoriaanse Londen van de late 19de eeuw. Schrijvers zijn het: Ellis van essays over vooruitstrevende literaire en wetenschappelijke onderwerpen, Addington van een manuscript: A Problem in Greek Ethics, een beschrijving van de liefde tussen mannen, zoals die in Hellas werd gevierd. Het is een onmogelijk onderwerp, weet hij: homoseksualiteit wordt …Lees verder
De homoseksuele John Addington is op advies van zijn arts getrouwd met Catherine, met wie hij drie volwassen dochters heeft. Op warme ochtenden kijkt hij in Hyde Park toe hoe naakte mannen in de Serpentine zwemmen. Het zijn die stralende gestolen ogenblikken die zijn leven draaglijk maken.
En dan is er Henry Ellis, hetero, een jonge intellectueel, echtgenoot van Edith, die samenwoont met haar geliefde Angelica. In hun beeld van het huwelijk staat seks niet centraal.
Het zijn de gedichten van Walt Whitman, door beiden bewonderd, die de mannen samenbrengen in Het nieuwe leven van Tom Crewe. Twee mannen, twee huwelijken in het victoriaanse Londen van de late 19de eeuw. Schrijvers zijn het: Ellis van essays over vooruitstrevende literaire en wetenschappelijke onderwerpen, Addington van een manuscript: A Problem in Greek Ethics, een beschrijving van de liefde tussen mannen, zoals die in Hellas werd gevierd. Het is een onmogelijk onderwerp, weet hij: homoseksualiteit wordt bestraft met opsluiting, met dwangarbeid, maar Addington voelt hoe hij langzaam ten onder gaat aan al die onderdrukte verlangens.
Het roekeloze begint door zijn pantser heen te breken. Als hij een stuk van Ellis leest over Whitman, stuurt hij hem een brief: denkt Ellis ook dat Whitmans 'Calamus'-gedichten over homoseksualiteit gaan? Henry Ellis en zijn vrouw zijn lid van het genootschap Het Nieuwe Leven, dat lezingen geeft over zijn ideaal: een wereld waarin de levens van vrouwen niet langer worden beperkt door sloven, moederschap en het huwelijk. Er moeten hervormingen komen, moreel herstel.
kraakhelder proza
Ellis is opgeleid als arts en geïnteresseerd in seksuele vraagstukken. Hij ziet in dat de steriliteit van de huidige sociale orde ten koste gaat van individualiteit, van vrijheid en natuurlijkheid. Uit wetenschappelijk onderzoek naar homoseksualiteit zou blijken dat seks niet door voortplanting wordt bepaald. Het zou een stap zijn in de richting van bewijs dat het een aandrift is die talloze vormen aanneemt, allemaal bevorderlijk voor het geluk, voor een nieuw leven.
Hij stelt Addington voor om samen een boek over het onderwerp te schrijven. Crewe plaatst de mannen tegenover elkaar: Addington, homoseksueel, samenwonend met zijn vrouw, en de veel jongere Ellis, heteroseksueel, getrouwd met een lesbische vrouw met wie hij niet onder één dak leeft. In wisselende hoofdstukken doet hij hun levens uit de doeken. Dat van Addington, bekneld in het verleden, en het moderne van Ellis, als in spiegelbeeld, beiden op een breekpunt. Het schept een interessant en spannend contrast.
Het zijn de jaren 1894 en 1895. Crewe brengt ze in kraakhelder proza tot leven, met veel aandacht voor het decor. Tegelijkertijd voelt zijn verhaal verrassend hedendaags aan, met scherpe dialogen en zinnenprikkelende scènes. Het contact tussen zijn hoofdpersonen blijft lang beperkt tot brieven - een voorstel van Ellis: als er een schandaal zou ontstaan, zou hij kunnen zeggen dat ze elkaar nooit hadden ontmoet. Dat schandaal komt er, verschrikkelijker dan hij zich had kunnen voorstellen, als Oscar Wilde vlak voor de publicatie van hun boek wordt gearresteerd.Tom Crewe (1989) studeerde 19de-eeuwse Engelse geschiedenis in Cambridge en is redacteur van de London Review of Books. Het nieuwe leven is zijn pakkende debuut, ambitieus, sensueel en intelligent. Zijn hoofdpersonages zijn zeer losjes gebaseerd op John Addington Symonds en Havelock Ellis, die het eerste Engelstalige boek over homoseksualiteit schreven: Sexual Inversion. Het werd in de jaren 90 van de 19de eeuw gepubliceerd en kwam in opspraak toen Oscar Wilde de gevangenis in draaide.
Wilde, een getrouwd man, had een liefdesrelatie met de jonge Lord Alfred Douglas. Hij werd in 1895 veroordeeld tot twee jaar gevangenschap met dwangarbeid. "Het decennium dat nu geassocieerd wordt met de ondergang van Oscar Wilde was aanvankelijk een periode van groot optimisme voor de homorechtenbeweging", zei Crewe onlangs in een interview. "De arrestatie van Wilde leek vanuit het niets te komen, als een meteoor, en vernietigde de toekomst die velen al hoopvol voor zich zagen."
Grootse rol voor de vrouw
Een optimistische blik, die hebben Addington en Ellis ook als zij het boek Homoseksualiteit schrijven. Ellis ziet zichzelf voorzichtig als een man van de toekomst, voor Addington lonkt de vrijheid. In Hyde Park ontmoet hij Frank, een jongen uit een lagere sociale klasse, bloedmooi, en hij neemt hem in huis, zogenaamd als secretaris, maar Catherine doorziet hem. 'Is het weer zover?', vraagt ze hem.
Crewe heeft Catherine een kleine maar grootse rol gegeven. Een vrouw van middelbare leeftijd in de victoriaanse tijd. Ze kon niet, zoals haar dochters, naar de universiteit, haar huwelijk stelde haar voor vernederingen. Een van de memorabelste momenten in Het nieuwe leven vormt een gesprek dat ze met Ellis heeft. Het drama heeft zich voltrokken, Wilde is opgepakt, de publieke opinie is bikkelhard en Groot-Brittannië toont zich van zijn reactionairste kant.
In eerder genoemd interview zegt Crewe dat zijn personages tonen dat dromen van een betere wereld van alle tijden is. De Brit toont zich een empathisch schrijver, zijn personages hebben tekortkomingen, lelijke, zelfzuchtige kanten, maar zelden ebt de sympathie die je voor ze voelt weg. Wervelend draait hij rond zijn onderwerp. In Het nieuwe leven is niets zwart-wit, alles is gehuld in zachte kleuren.
Verberg tekst